Nog meer onderzoeken

http://www.stopumts.nl/doc.php/Onderzoeken/83

Huisartsen ontdekken nieuw ziektebeeld.
donderdag, 11 augustus 2005 – Dossier Algemeen

Inhoud artsenkoffer uitgebreid met hoogfrequent meetapparaat.

Interview in het Evangelisches Sonntagsblatt Bayern, 27 juli 2005, met
dr. med. Cornelia Waldmann-Selsam, huisarts in Bamberg, deelstaat Beieren, Duitsland.

Sonntagsblatt:
Sinds maanden zijn artsen bezig met metingen van de intensiteit van radiofrequente straling bij patiënten thuis. Hoe is dat gekomen?

Waldmann-Selsam:
Na de publicatie van het Bamberger Appell kregen we veel meldingen en vragen van huisartsen en bewoners in de omgeving van zendmasten uit heel Oberfranken. De huisartsen maken zich zorgen, omdat hen de toename van onduidelijke, nieuwe ziektebeelden in de omgeving van zendmasten is opgevallen. Om deze toename te doorgronden, hebben een aantal artsen door ingenieurs geadviseerde meetapparatuur aangeschaft, om de belasting van patiënten door hoogfrequente straling vast te stellen.
Sontagsblatt:
Bij hoeveel mensen is reeds gemeten?

Waldmann-Selsam:
We hebben tot nu toe bij 50 zendmasten interviews gehouden en metingen verricht bij meer dan 500 personen. We hebben vastgesteld, dat bij veel mensen ver onder de grenswaarden een nieuw ziektebeeld is ontstaan met een typerende mengeling van symptomen. Voor ons als artsen was deze combinatie van symptomen nieuw; het maakte ons bijna radeloos. Bij de metingen hebben we gemerkt, dat in veel huishoudens bovenop de belasting door de straling van zendmasten ook nog de belasting komt van basisstations van draadloze DECT-telefoons.

Sontagsblatt:
Wat zijn de meest voorkomende symptomen?

Waldmann-Selsam: Veel mensen lijden aan meerdere symptomen: slaapstoornissen, chronische vermoeidheid, hoofdpijn, onrust, sufheid en geïrriteerdheid. Daar komen concentratieproblemen bij, problemen met het geheugen en het vinden van woorden, maar ook depressiviteit, oorsuizingen, gehoorverlies, duizeligheid, neusbloedingen en wazig of onscherp zien. Men heeft infecties en ontstekingen van de nevenholtes, pijn in gewrichten, ledematen en weke delen, zenuwpijnen, een gevoel van verdoving, brandende huid, hartritmestoornissen, aanvallen van hoge bloeddruk, storingen van hormonen, toename van het gewicht, haaruitval, nachtelijk zweten en misselijkheid.

Sonntagsblatt:
Al die symptomen kunnen toch veel oorzaken hebben!

Waldmann-Selsam:
Natuurlijk! Als een patient bijvoorbeeld met hartritmestoornissen, onverdragelijke hoofdpijn, duizeligheid en vergeetachtigheid ondanks jonge leeftijd of reumatische klachten bij ons komt, proberen wij de oorzaak te vinden. We doen allerlei onderzoeken en raadplegen specialisten. Maar de laatste jaren komt het steeds vaker voor dat we geen diagnose kunnen stellen. En toch lijden onze patiënten hevig – vaak meerdere gezinsleden. We kenden hen ook uit gezonde tijden, dat maakte ons wantrouwig. Ook stelden we vast dat in één straat meerdere bewoners in dezelfde periode ziek werden, met dezelfde symptomen. Sommigen zijn tijdelijk vertrokken, andere blijvend. Deze mensen raakten de meeste symptomen prompt kwijt. Na hun eventuele terugkeer kwamen de symptomen terug.

Sonntagsblatt:
Dat klinkt eigenlijk ongelofelijk. Wat zeggen de officiële onderzoeken?

Waldmann-Selsam:
De verantwoordelijke overheden – het Bundesamt für Strahlenschutz, het Ministerie voor Milieu, Natuurbescherming en Reactorveiligheid, de Strahlenschutzkommission, de World Health Organisation (WHO) – allemaal weigeren ze onderzoek te doen naar de gezondheid in de omgeving van zendmasten voor mobiele telefonie. Hoewel patiënten en artsen zich al tien jaar lang tot deze overheidsinstellingen gewend hebben, is van officiële zijde bij geen enkele zendmast in Duitsland en ook niet in andere landen een langdurig onderzoek gedaan. Vanuit het oogpunt van artsen is dat absoluut onaanvaardbaar. Want wij artsen zijn de experts op het gebied van gezondheid – niet de natuurkundigen, ingenieurs en technici.

Sonntagsblatt:
Hoe gaan de artsen in Oberfranken nu verder?

Waldmann-Selsam:
Artsen uit heel Duitsland nemen contact met ons op. We hebben een symposium over gezondheid en mobiele telefonie gehouden en een brochure rondgestuurd, met een groot aantal voorbeelden. We gaan door met meten, omdat er veel aanvragen zijn. We proberen de Ärztekammer zover te krijgen, dat onderzoek gedaan zal worden. De uitrol van het netwerk voor mobiele telefonie moet gestopt worden, omdat we anders met veel nieuwe patiënten te maken zullen krijgen. De blootstellingslimieten moeten drastisch omlaag. Om het vermoeden van artsen te bevestigen, moeten zendmasten uitgeschakeld kunnen worden. Naar mijn mening is er reeds sprake van een noodtoestand, die snel handelen nodig maakt, waarvoor alle politieke krachten zich moeten bundelen. We zijn ook dankbaar voor ondersteuning door de kerken.

Huisartsen die vragen hebben kunnen zich richten tot dr. med.Cornelia Waldmann-Selsam, Karl-May-str. 48, 96049 Bamberg, Duitsland (telefoon 00 49 951 12300, fax 00 49 951 2972506). Informatie over huisartsen en arbo-artsen in Nederland: contact opnemen met stopumts.

Bron: stopumts

‘Eén minuut bellen kost 65 eurocent aan Zorg’

Stockholm – Onderzoekers in Zweden hebben ontdekt dat elke minuut bellen met een GSM samengaat met een toename van de kosten voor de zorg van 65 eurocent (6 Zweedse kronen). Omdat eerder onderzoek een relatie aantoonde tussen de dekking van het GSM-netwerk en  ziekte en herstel van ongevallen en operaties, concluderen de onderzoekers dat het tijd wordt om het gebruik van mobiele telefonie te heroverwegen.

In Zweden is het GSM-systeem in 1994 op de markt gekomen. In het begin werd het vooral zakelijk gebruikt, maar vanaf 1997 heeft het privé-gebruik de overhand. Het aantal belminuten per toestel is sindsdien langs dezelfde lijn gestegen als het aantal toestellen. De onderzoekers (Örjan Hallberg en Olle Johansson van het Karolinska Instituut, Experimental Dermatology Unit, Department of Neuroscience, Stockholm) hebben gekeken naar de toename van het aantal langdurig zieken en oudere werknemers die voor de pensioengerechtigde leeftijd stoppen met werken. Anderzijds introduceren zij het begrip ‘oorminuten’, dat zijn niet alleen de belminuten van degeen die oproept, maar ook de minuten van het ontvangende GSM-toestel. Beide zijn sinds 1997 sterk gestegen, de afwezigheid van het werk voor lange termijn van ca. 450.000 naar ca. 700.000 en het totaal aantal oorminuten van 4 naar 18 maal 10 miljard.

Elektrohypersensitiviteit

Langdurig ziekteverlof komt veel voor onder mensen met elektro-allergie, door de WHO aangeduid als elektro-hypersensitiviteit (EHS). Dikwijls zoeken zij ander werk of gaan met vervroegd pensioen, als dat tot de mogelijkheden behoort. Uit de ervaringsverhalen van mensen met elektro-allergie blijkt, dat zij hun handicap toeschrijven aan de radiofrequente straling waar ook het GSM-systeem gebruik van maakt. Hun klachten verminderen namelijk in een omgeving met minder elektromagnetische straling.
De onderzoekers in Zweden hebben echter niet specifiek naar elektro-hypersensitieven gekeken, maar naar de gehele bevolking. Zij berekenden de te verwachten toename van langdurige afwezigheid van het werk uit het aantal oorminuten. Die ontwikkeling blijkt gelijk aan de werkelijk gemeten toename van de afwezigheid. 

Hoge kosten

Vervolgens berekenden de onderzoekers de kosten van langdurige afwezigheid van het werk. Uitgaande van 200.000 Zweedse kronen voor een verlof van een jaar en 66 miljard oorminuten komen zij op een bedrag van 6,2 Zweedse kronen per oorminuut (ongeveer 65 eurocent). De onderzoekers verwachten dat de oorminuten ook de oorzaak zijn van langdurige afwezigheid. Zelfs als dat voor een deel van de afwezigheid geldt, zijn de kosten voor de Zorg door het gebruik van het GSM-systeem enorm.
Uit eerder onderzoek is gebleken dat er een correlatie bestaat tussen de dekking van het GSM-netwerk enerzijds en ziekte en herstel van ongevallen en operaties anderzijds. Volgens de onderzoekers is het daarom tijd om het gebruik van draadloze communicatiesystemen zoals het GSM-netwerk te heroverwegen.

Informatie over het onderzoek te verkrijgen bij:
Örjan Hallberg
oerjan.hallberg@swipnet.se