De orgonstraler vitaliseert de lucht in benauwde ruimten door het produceren van negatieve ionen.
Vroeger hadden we 2000-4000 negatieve lucht-ionen per cm³. Na diverse onderzoeken is gebleken, dat door toedoen van hoogspanningsleidingen, GSM, UMTS, C2000-masten en DECT-telefoons e.d., er nu nog maar 300-400 negatieve lucht-ionen per cm³ aanwezig zijn.
Zo komt het dat griepvirussen gemakkelijker kunnen toeslaan, en er steeds meer stofdeeltjes in de lucht voorkomen.
Utrecht gaat water sproeien voor schonere lucht.
De gemeente Utrecht gaat drukke wegen met water besproeien om tijdens droge periodes de luchtkwaliteit te verbeteren. Het gaat om een proef die in 2007 wordt uitgevoerd, zo maakte de gemeente donderdag bekend. Het nathouden van drukbereden wegdelen moet vooral de hoge concentratie fijnstof doen afnemen.
Het sproeien van water is onderdeel van een groter pakket maatregelen tegen de luchtvervuiling. Andere onderdelen zijn het instellen van milieuzones voor het vrachtverkeer, het stimuleren van het gebruik van transferia, het verbeteren van de doorstroming van het verkeer en het stimuleren van fietsen in de stad. Utrecht wil verder het eigen wagenpark schoner laten rijden, nieuwe hoogwaardig openbaarvervoerslijnen aanleggen en een nieuw te bouwen tunnel bij het Centraal Station van een afzuiginstallatie voorzien.
De maatregel waarmee Utrecht denkt de grootste milieuwinst te boeken is bij de overkapping van het deel van de A2 ter hoogte van Leidsche Rijn. Ook daar is het de bedoeling om de vervuilde lucht af te zuigen en te filteren.
Samen met het Rijk en het Bestuur Regio Utrecht wil de Domstad een Randstadspoorstation op het industrieterrein Lage Weide realiseren. De aanleg daarvan zat al in de pen, maar was uitgesteld. Het nieuwe station moet voorzien worden van een transferium en moet ook gaan dienen als opstappunt voor touringcars. Die doen nu nog in groten getale het Jaarbeursplein aan en hoeven dus in de toekomst de stad niet meer in.
De maatregelen zijn onderdeel van het Actieplan Luchtkwaliteit Utrecht. Dat wordt op zijn beurt onderdeel van het Nationale Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit, dat door het ministerie van VROM wordt voorbereid. In dit programma worden alle maatregelen, initiatieven en projecten in heel Nederland opgenomen die moeten bijdragen aan verbetering van de luchtkwaliteit, zodat landelijk aan de wettelijke normen wordt voldaan.
Bron: ANP 09-02-2006
In de lucht die wij inademen bevinden zich zowel positief als negatief geladen moleculen. Indien de lucht is vervuild, met bijvoorbeeld stofdeeltjes en rook, worden de negatieve ionen "opgebruikt", waardoor de kwaliteit steeds minder wordt. Dit vindt ook plaats als veel mensen in een beperkte ruimte verblijven, de schone lucht wordt opgesoupeerd.
Als het aantal negatieve ionen per cm³ hoog genoeg is, beïnvloedt dit de gezondheid positief. Het verlaagt stress. De plooien van de ademhalingswegen gaan zich sneller bewegen. Bronchospasmen, het krampachtige samentrekken van de luchtpijptakken, wordt teruggebracht. Wel moet gezegd worden dat deze effecten pas plaatsvinden als de in te ademen lucht zuiver is. In de omgeving van een stad, zelfs in een nabijgelegen bos/park, is de lucht minder schoon. Wij noemen dat de unipolariteit coëfficiënt. Bij grote steden als Wenen en Boedapest bereikt dat een waarde van 2 tot 3,4. Strbské Pleso heeft een waarde onder de 1. Bijgevolg zijn de gunstige effecten aldaar veel groter.
Negatieve ionen. Veel wetenschappelijke publicaties tonen de positieve effecten aan van negatieve ionen in de lucht. Is er een gebrek aan negatieve ionen in de lucht, dan ontstaan er klachten van velerlei aard. De redenen zijn vergelijkbaar met klachten die voortkomen uit een gebrek aan vitamines in voedsel. Daarom worden negatieve ionen ook wel de vitamines van de lucht genoemd. Men voelt zich alerter en levendiger, de vitaliteit wordt ervaren in de frisse lucht van de bergen, langs het strand, bos of water. Bovendien: negatieve ionen kunnen de gemoedstoestand verbeteren door de toegenomen zuurstofopname in het bloed. Dit resulteert, bionisch gezien, in een beter gevoel. De meeste mensen ervaren dit op wintersport, langs het strand, bij een waterval of in de bossen.
Metingen. Buiten in de natuur treffen we circa 1000 negatieve ionen aan per cm3 lucht. Deze ionen worden aangemaakt door het zonlicht op de aardse atmosfeer (de ionosfeer), de aardkorststraling en door wrijving van de wind. Binnenshuis treffen we door sterke isolatie vaak nog maar een paar negatieve ionen aan en spreken we van dode lucht (zet regelmatig deuren en ramen open). Uit metingen met een ion-analysator, een gevoelig meetinstrument voor het meten van ionen in de lucht, is het volgende gebleken met betrekking tot negatieve ionen per cm3 lucht in onze leefomgeving:
Verkoudheid, grieperig gevoel, verstopte neus, geïrriteerde ogen en vermoeidheid.
9.
Modern afgesloten flat
50
10.
Afgesloten huis- / slaapkamer
50
11.
Schoollokaal aan schaduwzijde
0
Onrustige kinderen
12.
Inwendige ruimte zonder raam
0
Benauwd, ervaart iedereen als ongezond
Een overmaat aan positief geladen elektrische deeltjes (ionen) in de lucht, veroorzaakt door bijv. warm weer of door EM velden in huis en in de omgeving van hoogspanningsleidingen en zendmasten, kan leiden tot ongemak en ziekte.
Een gezondere lucht is beter voor mens, dier en plant.
Een grote hoeveelheid negatieve ionen, zoals men die vindt aan zee en in de bergen, heeft een weldadig effect bij bijv. hooikoorts, bronchitis, astma, hoofdpijn, prikkelbaarheid.
Wonen onder spanning.
Al twee jaar veroorzaakt een hoogspanningsleiding grote onrust in Odijk. Volgens de bewoners is er sprake van een onverklaarbaar groot aantal gevallen van kanker.
Het welles-nietes rond elektromagnetische straling.
In een magnetronoven worden gerechten verwarmd door middel van microgolven, een vorm van elektromagnetische straling. De magnetron is bekleed met een fijnmazig metaalrooster (kooi van Faraday) om te voorkomen dat de straling naar buiten treedt. De elektromagnetische straling rond hoogspanningsleidingen is vergelijkbaar met die van de magnetron. Vier recente epidemiologische onderzoeken uit de periode 1993-1995 tonen aan hoe moeilijk de gezondheidseffecten van elektromagnetische straling te traceren en te beoordelen zijn. Onderzoek in Californië leverde geen verband op tussen laagfrequente straling en hersentumoren of leukemie. Een Canadees onderzoek toont juist wel een positief verband aan. Een ander Amerikaans onderzoek slaat de kans op hersentumor hoog aan, en ziet geen relatie met leukemie. Terwijl uit een grootschalig Zweeds onderzoek juist de omgekeerde conclusies rollen: meer leukemiegevallen, en geen grotere kans op hersentumoren.
Alle deskundigen geven aan dat buiten 100 meter van een hoogspanningsleiding het effect op de gezondheid verwaarloosbaar is. De onenigheid gaat over het gebied binnen de 100 meter. De SEP(Samenwerkende Elektriciteits Produktiebedrijven), verantwoordelijk voor aanleg en beheer van de hoogspanningsverbindingen in Nederland, erkent het verschijnsel van elektromagnetische velden, maar stelt dat wetenschappelijk onderzoek aantoont dat er nauwelijks effecten op de gezondheid van omwonenden zullen optreden. "Wel is gebleken, dat indien effecten van magnetische velden voor de gezondheid zouden optreden, het risico van schade aan de gezondheid als zeer gering dient te worden aangemerkt", aldus het Tweede Structuurschema Elektriciteitsvoorziening uit 1992. De SEP is meer bezorgd over storingen bij elektrische apparaten en de daaruit voortvloeiende schadeclaims. Alleen om reden van zakelijkheid en veiligheid (zoals kabelbreuk) hanteert de SEP afstandsnormen: op een strook van 25 tot 40 meter aan weerszijden van de leiding mag in principe geen bebouwing plaatsvinden. Niettemin zijn er gemeenten die toch bouwvergunningen verlenen, zoals in Odijk.
Kinderspeelplaats. Door de Odijkse wijk Dalenoord loopt een hoogspanningsleiding met een sterkte van 150 kiloVolt. Er staan 69 woningen binnen een afstand van 27,5 meter vanaf het hart van de hoogspanningsleiding; enige honderden huizen staan op minder dan 100 meter van de leiding. De onrust begon in 1994 toen bewoners constateerden dat er in de wijk erg veel mensen kanker hebben gekregen; in één straat heeft één op de twee woningen een geval van kanker gemeld. Na berichten in de plaatselijke pers meldden zich mensen uit Dalenoord met andere gezondheidsklachten en ongerustheid over gevallen van leukemie bij kinderen. De Zweedse onderzoekers Feychting en Ahlbom constateren in het hierboven genoemde onderzoek (onder 500.000 mensen) dat wonen binnen een straal van 50 meter van hoogspanningsleidingen bij kinderen de kans op leukemie verdubbelt. En in Odijk zwaaien de stroomkabels boven een kinderspeelplaats.
Half juni werd een Odijks onderzoek van de GG&GD Zuid-Oost Utrecht openbaar. De conclusies, op basis van literatuuronderzoek en veldonderzoek in Odijk, zijn uiterst geruststellend: de kankerincidentie in (heel) Odijk wijkt niet significant af in vergelijking met de gehele regio Midden-Nederland. Wel is het aantal gevallen van kinderleukemie hoger dan normaal, maar het is onzeker of dit een significante afwijking is omdat de groep te klein is om dit te toetsen. Verder ligt volgens de GG&GD de 'berekende elektromagnetische veldsterkte' ook in de woningen onder de hoogspanningslijn binnen de grenswaarden die de SEP en KEMA hanteren. Deze grenswaarden zijn afgeleid van internationale normen. "Niets aan de hand in Dalenoord", meldde het Bunniks Nieuws op 3 juli. Toch lijkt het erop dat de Odijkse onrust gevolgen zal hebben. Het College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Bunnik, waar Odijk onder valt, heeft onlangs besloten dat de hoogspanningsleiding verplaatst zal worden, met een grote boog om de woonwijk heen. Medio 1997 zullen de bewoners van Dalenoord van een permanente elektrostress verlost zijn.
Libido. Er is meer dan alleen de 4000 kilometer hoogspanningsleiding. Radio- en televisiezenders, richtantennes, kortegolfzenders en radarinstallaties vullen de ether met hoogfrequente golven; mobiele telefoonverbindingen en spoorwegleidingen doorkruisen het land; en binnenshuis zijn er de elektriciteitsleidingen, stopcontacten, lampen en apparaten. Dit alles bij elkaar zorgt voor een ingewikkelde en krachtige elektromagnetische omgeving die sterker is dan de natuurlijke elektromagnetische omgeving als gevolg van aardmagnetisme en bliksem. De cumulatie van deze effecten wordt elektrosmog genoemd. De recente opwinding over zaktelefoons die een magnetron-effect veroorzaken en 'de hersenen aan de kook brengen' heeft de telefoon-industrie aan het denken gezet: er wordt gewerkt aan zaktelefoons met fiber-omhulling om de uitwendige straling te beperken. In de jaren zestig ontdekten Russische artsen dat werknemers in transformatorstations veelvuldig last hadden van hoofdpijn, vermoeidheid en afnemend libido. De Sovjet-autoriteiten namen het zekere voor het onzekere en stelden zeer strenge drempelwaarden op. Transformatorstations worden in de voormalige Sovjet-Unie honderd keer beter geïsoleerd dan in West-Europa. Amerika kent meer recent een vergelijkbaar geval, met grote gevolgen. Robert Strom werkte als ingenieur bij Boeing en voerde in de jaren tachtig onderzoek uit om de superraket MX (Star Wars) te beschermen tegen elektromagnetische pulsen. Drie jaar lang stond hij bloot aan hoge doses elektromagnetische straling. Strom kreeg leukemie en eiste smartegeld van Boeing. In 1990 wees de rechtbank zijn claim af. Maar Boeing betaalde op eigen houtje toch een half miljoen dollar. Sindsdien regent het claims in de VS. Lassers, kabelleggers, werknemers in elektriciteitscentrales, elektromonteurs en metrobestuurders lijken vaker kanker te krijgen dan de gemiddelde collega op kantoor. Kankerspecialist David Thomas van het National Cancer Institute in Seattle is ervan overtuigd dat deze beroepsgroepen een dubbel risico lopen. Het debat heeft al tot maatregelen geleid. Computergigant IBM ontwikkelde een stralingsvrij beeldscherm voor personal computers om alle risico's uit te sluiten, en de eerste elektrische dekens met gegarandeerd minimaal magneetveld zijn inmiddels verkrijgbaar. Amerikaanse elektriciteitsmaatschappijen overwegen verplaatsing van hoogspanningsleidingen in en bij woongebieden. De waarde van grond en huizen in de nabijheid van hoogspanningsleidingen daalt, omdat potentiële kopers beter opletten en geen risico willen lopen. Er wordt steeds vaker het ALARA-principe gehanteerd: as low as reasonable achievable, dat wil zeggen dat de stralingsbelasting in en bij woongebieden, speelterreinen en kantoren zo laag mogelijk moet zijn als redelijkerwijs haalbaar is.
Ondergronds. De Nederlandse overheid acht gezondheidseffecten niet bewezen en stelde in de Nota Omgaan met Risico's (uit 1989) dat hoogspanningsleidingen geen gezondheidsrisico's opleveren. De Gezondheidsraad, die de overheid adviseert, stelt in haar advies 'Extreem laagfrequente elektromagnetische velden en gezondheid' (1992) dat een duidelijke samenhang tussen hoogspanningsleidingen en gezondheidsrisico's niet kan worden aangetoond. Zij baseerde zich op literatuuronderzoek. Maar beide standpunten zijn nogal gedateerd en in het licht van recent onderzoek aan herziening toe. Er is geen zekerheid over schadelijkheid maar om aan alle twijfels een einde te maken zou vanuit het voorzorgsprincipe een bebouwingsvrije zone in aanmerking genomen kunnen worden. Het probleem hiermee in Nederland is dat steeds meer functies elkaar gaan verdringen of uitsluiten. Zeker in het licht van de bijna een miljoen nieuwe woningen die de komende 20 à 30 jaar gepland staan. Er is ook een meer radicale oplossing: hoogspanningsleidingen van 150 KV kunnen ook ondergronds aangelegd worden, mits goed geaard en in een kunststof behuizing. De kosten bedragen ongeveer een kwart miljoen gulden per kilometer. Voor dat geld wordt het elektrisch veld geheel geëlimineerd. Een andere mogelijkheid is aanleg in oliedrukleidingen, maar dat is nog duurder. De klassieke bovengrondse methode, met kabels aan masten, is het goedkoopst, maar om genoemde redenen waarschijnlijk niet de meest gezonde.
Ingezonden:
Bij hoogspanningsleidingen wordt een elektrisch en een magnetisch veld opgewekt. Van het elektrische veld heb je binnenshuis vaak niet zo'n last, omdat muren het elektrische veld aardig afschermen. Behalve bij ramen en als je buiten bent en 'lekker' in je tuin zit.
Het grootste probleem is het magnetische veld dat per definitie overal doorheen gaat. Bij ondergrondse kabels zul je wel het elektrische veld kwijt zijn maar nog steeds niet het magnetische veld. Dat is niet met een paar meter aarde tegen te houden. In huizen boven de ondergrondse kabels of vlak erbij zullen nog steeds dezelfde forse magnetische velden heersen als bij bovengrondse leidingen. Het totale elektrosmog-resultaat zal iets beter zijn, maar naar mijn mening niet waard om daar zoveel geld aan te besteden.
Beter is gewoon ruim voldoende afstand houden en nog beter is om elektrische energie veel kleinschaliger op te wekken. Dan blijven spanningen en stromen ook klein en daarmee ook de elektrische en magnetische velden.
